PAMIR 2016 czyli przekleństwo BARTANGU
Re: PAMIR 2016 czyli przekleństwo BARTANGU
Dzień 21 Czwartek 18. 08. 2016
Piąty dzień sraczki.
Zaspaliśmy. Mieliśmy być na śniadaniu 0 8.00, a jest już 10.00
Schodzimy na dół, do hotelowej stołówki i ... problemu nie ma, musimy tylko trochę poczekać i pani przygotuje co trzeba. W międzyczasie rozmawiamy w recepcji o możliwości zamówienia pomocy lekarskiej. Pani bez wahania dzwoni na pogotowie. Mamy czekać, przyjadą.
Po śniadanku wracamy do pokoju, a już po piętnastu minutach pukanie do drzwi i do pokoju wchodzi dwóch ratowników pogotowia.
Standardowe pytania, potem badanie mojego brzucha i propozycja – jedziemy na pogotowie ? Oczywiście, jedziemy.
Zabieram paszport, moje ubezpieczenie i leki które dostałem w Szymkencie i pakujemy się do karetki. A w karetce oprócz leżanki … jakieś narzędzia budowlane, pojemniki z farbami, paczki itp.
Jedziemy … dosyć długo jedziemy … chyba gdzieś na drugi koniec miasta.
W końcu wjeżdżamy na jakieś podwórko, furtka w siatce i wchodzimy do budynku pogotowia.
Pokój zabiegowy, leżanka, biurko, komputer, w pokoju trzy panie ubrane na biało. Znowu standardowe pytania, a potem standardowe badania na leżance.
Robi to jedna z pań, chyba pielęgniarka. Po chwili, do pokoju wchodzi kolejna pani, trochę młodsza, ale ze stetoskopem na szyi, znaczy to, lekarka.
Znowu pytania i badanie mojego brzucha. Myślałem, że to już koniec badań, ale po jakimś czasie, do pokoju wchodzi kolejna pani doktor, chyba szefowa, sądząc po zachowaniu personelu.
I znowu to samo, czyli pytania i badanie mojego brzucha.
Pokazuje leki które dostałem. Regidron mam stosować dalej, a do tego pani doktor przepisuje jeszcze Pankrim i Ciprolet.
Dostajemy receptę i rozpiskę, jak i co stosować. Pytam o kroplówkę, ale według pani doktor, nie ma takiej potrzeby, po zastosowaniu leków powinno być dobrze, a poza tym, na kroplówkę musiał bym zostać pięć dni w szpitalu – dziwne.
Pytam, czy potrzebne jest ubezpieczenie i znowu okazuje się, że wystarczy paszport z którego dane pani pielęgniarka wpisuje w swoje dokumenty.
Potem panie dzwonią po taksówkę dla nas, a nam każą czekać w poczekalni.
Po piętnastu minutach podjeżdża chyba Nexia, ale nie jest to Taxi, raczej mąż albo znajomy którejś z pań i jedziemy. Max mówi panu, że musimy wykupić receptę i wymienić dolary, więc pan jedzie tak, żeby po drodze była apteka i bank. Udaje się i jedno i drugie.
Kierowca troszkę kluczy w poszukiwaniu naszego hotelu, ale w końcu jesteśmy na miejscu. Za kurs płacimy 300 Tenge, czyli 3.75 zet.
W pokoju, najpierw Max przygotowuje jakiś posiłek po którym ja mogę przyjąć leki. Potem, nie pozostaje nam nic innego jak odpoczynek, więc pozostałą część dnia leżymy, śpimy, jemy i znów śpimy. Potrzebne nam to było.
Przed nocą, jeszcze długa kąpiel z moczeniem tyłka w ciepłej wodzie, co przynosi wyrażną ulgę. Podstawą jest jednak zatrzymanie biegunki i mam nadzieję, że nowe leki zadziałają i wreszcie ten koszmar się skończy.
Dystans 0 km
Piąty dzień sraczki.
Zaspaliśmy. Mieliśmy być na śniadaniu 0 8.00, a jest już 10.00
Schodzimy na dół, do hotelowej stołówki i ... problemu nie ma, musimy tylko trochę poczekać i pani przygotuje co trzeba. W międzyczasie rozmawiamy w recepcji o możliwości zamówienia pomocy lekarskiej. Pani bez wahania dzwoni na pogotowie. Mamy czekać, przyjadą.
Po śniadanku wracamy do pokoju, a już po piętnastu minutach pukanie do drzwi i do pokoju wchodzi dwóch ratowników pogotowia.
Standardowe pytania, potem badanie mojego brzucha i propozycja – jedziemy na pogotowie ? Oczywiście, jedziemy.
Zabieram paszport, moje ubezpieczenie i leki które dostałem w Szymkencie i pakujemy się do karetki. A w karetce oprócz leżanki … jakieś narzędzia budowlane, pojemniki z farbami, paczki itp.
Jedziemy … dosyć długo jedziemy … chyba gdzieś na drugi koniec miasta.
W końcu wjeżdżamy na jakieś podwórko, furtka w siatce i wchodzimy do budynku pogotowia.
Pokój zabiegowy, leżanka, biurko, komputer, w pokoju trzy panie ubrane na biało. Znowu standardowe pytania, a potem standardowe badania na leżance.
Robi to jedna z pań, chyba pielęgniarka. Po chwili, do pokoju wchodzi kolejna pani, trochę młodsza, ale ze stetoskopem na szyi, znaczy to, lekarka.
Znowu pytania i badanie mojego brzucha. Myślałem, że to już koniec badań, ale po jakimś czasie, do pokoju wchodzi kolejna pani doktor, chyba szefowa, sądząc po zachowaniu personelu.
I znowu to samo, czyli pytania i badanie mojego brzucha.
Pokazuje leki które dostałem. Regidron mam stosować dalej, a do tego pani doktor przepisuje jeszcze Pankrim i Ciprolet.
Dostajemy receptę i rozpiskę, jak i co stosować. Pytam o kroplówkę, ale według pani doktor, nie ma takiej potrzeby, po zastosowaniu leków powinno być dobrze, a poza tym, na kroplówkę musiał bym zostać pięć dni w szpitalu – dziwne.
Pytam, czy potrzebne jest ubezpieczenie i znowu okazuje się, że wystarczy paszport z którego dane pani pielęgniarka wpisuje w swoje dokumenty.
Potem panie dzwonią po taksówkę dla nas, a nam każą czekać w poczekalni.
Po piętnastu minutach podjeżdża chyba Nexia, ale nie jest to Taxi, raczej mąż albo znajomy którejś z pań i jedziemy. Max mówi panu, że musimy wykupić receptę i wymienić dolary, więc pan jedzie tak, żeby po drodze była apteka i bank. Udaje się i jedno i drugie.
Kierowca troszkę kluczy w poszukiwaniu naszego hotelu, ale w końcu jesteśmy na miejscu. Za kurs płacimy 300 Tenge, czyli 3.75 zet.
W pokoju, najpierw Max przygotowuje jakiś posiłek po którym ja mogę przyjąć leki. Potem, nie pozostaje nam nic innego jak odpoczynek, więc pozostałą część dnia leżymy, śpimy, jemy i znów śpimy. Potrzebne nam to było.
Przed nocą, jeszcze długa kąpiel z moczeniem tyłka w ciepłej wodzie, co przynosi wyrażną ulgę. Podstawą jest jednak zatrzymanie biegunki i mam nadzieję, że nowe leki zadziałają i wreszcie ten koszmar się skończy.
Dystans 0 km
GMOLE DO XL 600 i XL 700 i Afryki ... robię
504894578
504894578
- wilczek
- szorujący kolanami
- Posty: 1831
- Rejestracja: 05.03.2012, 13:45
- Mój motocykl: inne endurowate moto
Re: PAMIR 2016 czyli przekleństwo BARTANGU
Super, że miałeś pomoc ze strony Maxa. Znam, podróżnika ( znana osoba), który w podobnej sytuacji ( również choroba) zostawił drugą Osobę samą sobie w Afryce i dalej pojechał sam.... Jasne , że przeżyłbyś zostając sam. Ale fajnie mieć świadomość , że w problemie można liczyć na wymierną pomoc. W dzisiejszych czasach to niestety nie jest to takie oczywiste.
Re: PAMIR 2016 czyli przekleństwo BARTANGU
Nie wyobrażam sobie, żeby mogło być inaczej ... niezależnie, czy jest to Azja, Afryka czy Polska
Inaczej, nie miała by sensu jazda w grupie, bo nie po to jedziemy razem, żeby sobie pogadać, tzn. nie tylko po to. Próbą koleżeństwa, a nawet człowieczeństwa są takie właśnie sytuacje i tu Max zdał egzamin celująco. Jeszcze raz, WIELKIE DZIĘKI MAX
Inaczej, nie miała by sensu jazda w grupie, bo nie po to jedziemy razem, żeby sobie pogadać, tzn. nie tylko po to. Próbą koleżeństwa, a nawet człowieczeństwa są takie właśnie sytuacje i tu Max zdał egzamin celująco. Jeszcze raz, WIELKIE DZIĘKI MAX
GMOLE DO XL 600 i XL 700 i Afryki ... robię
504894578
504894578
-
- pałujący w lesie
- Posty: 1525
- Rejestracja: 13.03.2012, 11:08
- Mój motocykl: XL600V
- Lokalizacja: Lisków
Re: PAMIR 2016 czyli przekleństwo BARTANGU
Heniu,na zdjęciu z ambulansu,normalnie Fronczewski. Nieprawdaż ? A ujęcia szpitalne tajemnie z biodra,że hej .
Tak na rozluźnienie tematu,bo koniec końców,chłopaki wrócili cali i teraz czekamy na kolejny odcinek telenoweli .
Tak na rozluźnienie tematu,bo koniec końców,chłopaki wrócili cali i teraz czekamy na kolejny odcinek telenoweli .
- falco
- oktany w żyłach
- Posty: 5544
- Rejestracja: 06.04.2010, 16:06
- Mój motocykl: nie mam motocykla
- Lokalizacja: K-J
Re: PAMIR 2016 czyli przekleństwo BARTANGU
Co za ... faux pas...Sylwek pisze:Tak na rozluźnienie... .
- Adam_M
- pogłębiacz bieżnika
- Posty: 790
- Rejestracja: 26.02.2014, 12:19
- Mój motocykl: XL600V
- Lokalizacja: Warszawa-Targówek/Wesoła
Re: PAMIR 2016 czyli przekleństwo BARTANGU
falco pisze:Co za ... faux pas...Sylwek pisze:Tak na rozluźnienie... .
Tapnięte z Huawei P7
XJ600N 94'->TA600V 96'
Re: PAMIR 2016 czyli przekleństwo BARTANGU
Po takiej przygodzie bałbym się przez parę lat puścić bąka.......,ale się załatwiłeś na cacy z tym mlekiem
Pierdoły opowiadają - "pij mleko_będziesz wielki"
Piszcie Pany , bo się urwie wątek w tym ustępie
Pierdoły opowiadają - "pij mleko_będziesz wielki"
Piszcie Pany , bo się urwie wątek w tym ustępie
-
- pałujący w lesie
- Posty: 1525
- Rejestracja: 13.03.2012, 11:08
- Mój motocykl: XL600V
- Lokalizacja: Lisków
Re: PAMIR 2016 czyli przekleństwo BARTANGU
O,w ząbek. Czas sięgnąć po słownik wyrazów bliskoznacznych . Na tym etapie opowieści,niektóre są bardzo niewskazane .Adam_M pisze:falco pisze:Co za ... faux pas...Sylwek pisze:Tak na rozluźnienie... .
Tapnięte z Huawei P7
- Madman
- czyściciel nagaru
- Posty: 541
- Rejestracja: 10.06.2011, 20:33
- Mój motocykl: nie mam już TA
- Lokalizacja: Suchedniów
Re: PAMIR 2016 czyli przekleństwo BARTANGU
Henry jak wrzucałem tego posta to nie spodziewałem się,Madman pisze: kawa papieros kupa i piszemy piszemy
że tak bardzo go sobie weźmiesz do serca Ilość kupy przerosła moje oczekiwania
"What’s being said, What’s in your head, What’s in the words that we believe,
Bop to the sound, Drop what you got, Cause it’s a song inside of me,
Bop to the sound, Drop what you got, Cause it’s a song inside of me,
- wilczek
- szorujący kolanami
- Posty: 1831
- Rejestracja: 05.03.2012, 13:45
- Mój motocykl: inne endurowate moto
Re: PAMIR 2016 czyli przekleństwo BARTANGU
Można powiedzieć - przesrana wyprawa
-
- Nowicjusz
- Posty: 17
- Rejestracja: 27.03.2015, 08:21
- Mój motocykl: XL600V
- Lokalizacja: horyniec zdrój
Re: PAMIR 2016 czyli przekleństwo BARTANGU
hmm posłuchajmy co dalej, kupa kupą, są gorsze przypadki.
jak by nie było 4 dni się odwadniać i jechać, podejrzewam, że większość wylądowała by w szpitalu. wbrew pozorom to poważna sprawa.
ciekaw jestem co tam dalej się wydarzyło i też czekam z niecierpliwością. ma nadzieję że reżyser serialu się nie wycofał
jak by nie było 4 dni się odwadniać i jechać, podejrzewam, że większość wylądowała by w szpitalu. wbrew pozorom to poważna sprawa.
ciekaw jestem co tam dalej się wydarzyło i też czekam z niecierpliwością. ma nadzieję że reżyser serialu się nie wycofał
Re: PAMIR 2016 czyli przekleństwo BARTANGU
Spokojnie Panowie, Henry ma pewnie kupę zajęć i dla tego żadko pisze
- Madman
- czyściciel nagaru
- Posty: 541
- Rejestracja: 10.06.2011, 20:33
- Mój motocykl: nie mam już TA
- Lokalizacja: Suchedniów
Re: PAMIR 2016 czyli przekleństwo BARTANGU
"What’s being said, What’s in your head, What’s in the words that we believe,
Bop to the sound, Drop what you got, Cause it’s a song inside of me,
Bop to the sound, Drop what you got, Cause it’s a song inside of me,
Re: PAMIR 2016 czyli przekleństwo BARTANGU
I to by się zgadzało Ale spokojnie, do wiosny zdążymy dojechać do końcaamerigo pisze:Spokojnie Panowie, Henry ma pewnie kupę zajęć i dla tego żadko pisze
GMOLE DO XL 600 i XL 700 i Afryki ... robię
504894578
504894578
Re: PAMIR 2016 czyli przekleństwo BARTANGU
Dzień 22 Piątek 19.08.2016
Huuurrra … nie mam sraczki … wreszcie puściło, po pięciu ciężkich dniach.
Noc minęła spokojnie. Jaki to komfort kiedy możesz spać spokojnie, nie musisz wstawać co chwilę do kibelka, nie musisz się obawiać że coś tam poleci bez kontroli, nie musisz myśleć tylko o jednym.
Życie znowu jest piękne, chce się żyć po prostu, ale po dobrze przespanej nocy, nie może być inaczej. Wyspani i wypoczęci, wstajemy o 5.00.
Zamawiamy śniadanie na 6.00, a w międzyczasie pakujemy nasze manele na motory, żeby po śniadaniu móc wystartować, nie tracąc czasu.
Na śniadanie zjadam cztery naleśniki, mam apetyt … jest dobrze.
Startujemy o świcie, temperatura idealna, jest rześko, jazda jest wreszcie przyjemnością.
Lecimy … Progress, Kobda, a potem długo, długo nic.
Temperatura powoli, ale systematycznie rośnie i zanosi się na to, że wcale nie będzie tak przyjemnie jak nam się rano wydawało. Po kilku godzinach, jest już 30 * i ciągle rośnie, a my zbliżamy się do rzeki Ural.
Od Uralska do Engels, droga całkiem podłej jakości, ale po kazachskiej stronie jest remontowana, dlatego długimi odcinkami jedzie się po utwardzonych poboczach, raz po lewej, raz po prawej stronie.
Taskala, ostatnie miasteczko przed granicą. W budce z napisem „Strachowka”, resztki Tenge jakie mi zostały, wymieniam na Ruble.
Wydawało nam się, że zbliżając się do Rosji, temperatura będzie malała, a tymczasem jest całkiem odwrotnie, jest już 40 stopni i ciągle rośnie.
Granica kazachska, jest już 45*, ale przelatujemy dosyć szybko i bez problemów. Kawałek ziemi niczyjej i jesteśmy na rosyjskiej.
Mała kolejka, strażnik wpuszcza nas pod dach, tam można oddychać.
Chłopaki ze straży granicznej, mówią, że było 50* - masakra.
Pogranicznicy pilnują porządku, do okienka podchodzimy pojedynczo, paszport, wremiennyj wwoz, pieczątka i możemy jechać dalej.
Więc lecimy … jest przerażliwie gorąco, może bardziej niż na stepie.
Niewiele kilometrów dalej, tuż za rzeczką Bolszaja Chalykla jest małe skrzyżowanie, a tuż za nim, po lewej przy drodze, budka bar. Zjeżdżamy, ale przed barem nie ma choćby jednego drzewa, nie ma cienia, motory chyba nam się rozpuszczą w tym piekielnym słońcu.
Max idzie sprawdzić, czy w barze jest klima, inaczej nie wchodzimy.
Jest klima, jest dobrze. Wewnątrz kilka osób, dwóch chłopaków przy jednym stoliku, samotny facet w średnim wieku przy drugim. Zamawiamy kaszę z gulaszem, wreszcie coś bardziej europejskiego i jest całkiem dobre.
Po posiłku, siedzimy jeszcze jakiś czas, popijając damasznyj kompot, odpoczywając w przyjemnym chłodzie.
W pewnym momencie, samotny facet, nawiązuje kontakt. Na początek standardowe pytania; skąd, dokąd, po co, jak długo, czym, gdzie byli ?
W Tajikistanie na Bartangu. W Tajikistanie ? Ja jestem z Tajikiem !
I tu już pytania bardziej szczegółowe: gdzie konkretnie byli, co widzieli, czy się podobało, byli w Duszanbe ? Nie, w Duszanbe nie byli. A to szkoda, bo on mieszka w Duszanbe, ale zaprasza nas do siebie, kiedy znów kiedyś będziemy w Tajikistanie i podaje swój adres, ale w adresie wcale nie ma Duszanbe, tylko jakaś miejscowość i kołchoz nr.4.
Potem, jak to zwykle bywa w takich miejscach, schodzimy na tematy polityczno – historyczne. Ukraina, Krym. Ukraińcy sami są sobie winni, że chcieli do Europy, skoro skazani są na Rosję. Poza tym, jaki sens ma ich opór, skora Rosja może przykryć ich czapką, ot tak – pokazuje. Poza tym, to Rosjanie odzyskali tylko swoje tereny na których przecież i tak jest ich więcej niż Ukraińców.
A tak w ogóle, to cały świat powinien być wdzięczny Rosji po wsze czasy za wyzwolenie od okupacji Niemieckiej.
- Ale, przecież to Rosja napadła na Polskę w 39 roku razem z Niemcami – mówię.
- To nieprawda.
- A napaść Rosji na Polskę w 20 roku ? - A o tym to on nic nie wie.
- A napaść Rosji na Finlandię w 39 roku ? - O tym też nic nie wie.
- Ale Rosja jest potężna i z nikim nie musi się liczyć, może robić co chce.
Tak, ale ludzie są biedni, a Rosjanie nie mają nic co mogli by zaoferować światu.
Jak to, a ropa, gaz, no i przemysł wojenny.
No tak, to robi wrażenie.
Rozmawiamy jeszcze jakiś czas, a potem wychodzimy przed bar, bo Tajik chce obejrzeć nasze motory z wyposażeniem.
Lecimy … Ozinki, Demyas, Dergeczi, Erszow. Pogoda gwałtownie zmienia się na Europejską, naszą. Temperatura znowu komfortowa, czyli w okolicach dwudziestu kilku stopni. Jazda znowu jest przyjemnością.
Dzień powoli zbliża się do końca, więc powoli rozglądamy się za noclegiem, czyli hotelem, bo oczywiście na namiot nie mamy ochoty.
Tym razem, nie szukamy hotelu w nawigacji, liczymy, że wcześniej czy później znajdziemy coś przy trasie.
Mokrous, Puszkino, Titorenko, cały czas jedziemy E38, do Engels-a jednak nie wjeżdżamy. W Pridororznym skręcamy na północ i jedziemy do Szumeiki nad Wołgą, a tam, piękny (szczególnie wewnątrz) hotel Skazka, czyli Bajka.
Bierzemy pokoik za 1000 rubli od osoby.
Włączamy klimę, bierzemy kąpiel i udajemy się na dół do restauracji na kolację. Jest już póżno, ale cała obsługa cierpliwie na nas czeka.
Wewnętrzne dekoracje robią wrażenie, prawdziwa bajka.
Pytamy co możemy zamówić, wszystko co jest w menu.
A rosół z mięsem można ? Można. Super, mam ochotę na rosołek, taki prawdziwy, wiejski rosołek. Nie wiem, czy spełni moje oczekiwania, ale zobaczymy. Najważniejsze, że mam apetyt, chce mi się jeść po prostu, a to dobry znak po pięciodniowej głodówce. Do rosołu setkę czystej.
Max zamawia rosół, sztukę pieczonego mięsa z frytkami i piwo.
Jak się później okazało, rosołek był naprawdę smaczny, dlatego najedzeni i zadowoleni wracamy do pokoju.
Mam nadzieję, że i dzisiejsza noc będzie spokojna, że będę mógł się wyspać.
Wszystko na to wskazuje, bo teraz jest na odwrót, tzn. że teraz od wczorajszego wieczoru nie byłem w kibelku.
Dystans 900 km Temperatura max. 45 – 50 *
Huuurrra … nie mam sraczki … wreszcie puściło, po pięciu ciężkich dniach.
Noc minęła spokojnie. Jaki to komfort kiedy możesz spać spokojnie, nie musisz wstawać co chwilę do kibelka, nie musisz się obawiać że coś tam poleci bez kontroli, nie musisz myśleć tylko o jednym.
Życie znowu jest piękne, chce się żyć po prostu, ale po dobrze przespanej nocy, nie może być inaczej. Wyspani i wypoczęci, wstajemy o 5.00.
Zamawiamy śniadanie na 6.00, a w międzyczasie pakujemy nasze manele na motory, żeby po śniadaniu móc wystartować, nie tracąc czasu.
Na śniadanie zjadam cztery naleśniki, mam apetyt … jest dobrze.
Startujemy o świcie, temperatura idealna, jest rześko, jazda jest wreszcie przyjemnością.
Lecimy … Progress, Kobda, a potem długo, długo nic.
Temperatura powoli, ale systematycznie rośnie i zanosi się na to, że wcale nie będzie tak przyjemnie jak nam się rano wydawało. Po kilku godzinach, jest już 30 * i ciągle rośnie, a my zbliżamy się do rzeki Ural.
Od Uralska do Engels, droga całkiem podłej jakości, ale po kazachskiej stronie jest remontowana, dlatego długimi odcinkami jedzie się po utwardzonych poboczach, raz po lewej, raz po prawej stronie.
Taskala, ostatnie miasteczko przed granicą. W budce z napisem „Strachowka”, resztki Tenge jakie mi zostały, wymieniam na Ruble.
Wydawało nam się, że zbliżając się do Rosji, temperatura będzie malała, a tymczasem jest całkiem odwrotnie, jest już 40 stopni i ciągle rośnie.
Granica kazachska, jest już 45*, ale przelatujemy dosyć szybko i bez problemów. Kawałek ziemi niczyjej i jesteśmy na rosyjskiej.
Mała kolejka, strażnik wpuszcza nas pod dach, tam można oddychać.
Chłopaki ze straży granicznej, mówią, że było 50* - masakra.
Pogranicznicy pilnują porządku, do okienka podchodzimy pojedynczo, paszport, wremiennyj wwoz, pieczątka i możemy jechać dalej.
Więc lecimy … jest przerażliwie gorąco, może bardziej niż na stepie.
Niewiele kilometrów dalej, tuż za rzeczką Bolszaja Chalykla jest małe skrzyżowanie, a tuż za nim, po lewej przy drodze, budka bar. Zjeżdżamy, ale przed barem nie ma choćby jednego drzewa, nie ma cienia, motory chyba nam się rozpuszczą w tym piekielnym słońcu.
Max idzie sprawdzić, czy w barze jest klima, inaczej nie wchodzimy.
Jest klima, jest dobrze. Wewnątrz kilka osób, dwóch chłopaków przy jednym stoliku, samotny facet w średnim wieku przy drugim. Zamawiamy kaszę z gulaszem, wreszcie coś bardziej europejskiego i jest całkiem dobre.
Po posiłku, siedzimy jeszcze jakiś czas, popijając damasznyj kompot, odpoczywając w przyjemnym chłodzie.
W pewnym momencie, samotny facet, nawiązuje kontakt. Na początek standardowe pytania; skąd, dokąd, po co, jak długo, czym, gdzie byli ?
W Tajikistanie na Bartangu. W Tajikistanie ? Ja jestem z Tajikiem !
I tu już pytania bardziej szczegółowe: gdzie konkretnie byli, co widzieli, czy się podobało, byli w Duszanbe ? Nie, w Duszanbe nie byli. A to szkoda, bo on mieszka w Duszanbe, ale zaprasza nas do siebie, kiedy znów kiedyś będziemy w Tajikistanie i podaje swój adres, ale w adresie wcale nie ma Duszanbe, tylko jakaś miejscowość i kołchoz nr.4.
Potem, jak to zwykle bywa w takich miejscach, schodzimy na tematy polityczno – historyczne. Ukraina, Krym. Ukraińcy sami są sobie winni, że chcieli do Europy, skoro skazani są na Rosję. Poza tym, jaki sens ma ich opór, skora Rosja może przykryć ich czapką, ot tak – pokazuje. Poza tym, to Rosjanie odzyskali tylko swoje tereny na których przecież i tak jest ich więcej niż Ukraińców.
A tak w ogóle, to cały świat powinien być wdzięczny Rosji po wsze czasy za wyzwolenie od okupacji Niemieckiej.
- Ale, przecież to Rosja napadła na Polskę w 39 roku razem z Niemcami – mówię.
- To nieprawda.
- A napaść Rosji na Polskę w 20 roku ? - A o tym to on nic nie wie.
- A napaść Rosji na Finlandię w 39 roku ? - O tym też nic nie wie.
- Ale Rosja jest potężna i z nikim nie musi się liczyć, może robić co chce.
Tak, ale ludzie są biedni, a Rosjanie nie mają nic co mogli by zaoferować światu.
Jak to, a ropa, gaz, no i przemysł wojenny.
No tak, to robi wrażenie.
Rozmawiamy jeszcze jakiś czas, a potem wychodzimy przed bar, bo Tajik chce obejrzeć nasze motory z wyposażeniem.
Lecimy … Ozinki, Demyas, Dergeczi, Erszow. Pogoda gwałtownie zmienia się na Europejską, naszą. Temperatura znowu komfortowa, czyli w okolicach dwudziestu kilku stopni. Jazda znowu jest przyjemnością.
Dzień powoli zbliża się do końca, więc powoli rozglądamy się za noclegiem, czyli hotelem, bo oczywiście na namiot nie mamy ochoty.
Tym razem, nie szukamy hotelu w nawigacji, liczymy, że wcześniej czy później znajdziemy coś przy trasie.
Mokrous, Puszkino, Titorenko, cały czas jedziemy E38, do Engels-a jednak nie wjeżdżamy. W Pridororznym skręcamy na północ i jedziemy do Szumeiki nad Wołgą, a tam, piękny (szczególnie wewnątrz) hotel Skazka, czyli Bajka.
Bierzemy pokoik za 1000 rubli od osoby.
Włączamy klimę, bierzemy kąpiel i udajemy się na dół do restauracji na kolację. Jest już póżno, ale cała obsługa cierpliwie na nas czeka.
Wewnętrzne dekoracje robią wrażenie, prawdziwa bajka.
Pytamy co możemy zamówić, wszystko co jest w menu.
A rosół z mięsem można ? Można. Super, mam ochotę na rosołek, taki prawdziwy, wiejski rosołek. Nie wiem, czy spełni moje oczekiwania, ale zobaczymy. Najważniejsze, że mam apetyt, chce mi się jeść po prostu, a to dobry znak po pięciodniowej głodówce. Do rosołu setkę czystej.
Max zamawia rosół, sztukę pieczonego mięsa z frytkami i piwo.
Jak się później okazało, rosołek był naprawdę smaczny, dlatego najedzeni i zadowoleni wracamy do pokoju.
Mam nadzieję, że i dzisiejsza noc będzie spokojna, że będę mógł się wyspać.
Wszystko na to wskazuje, bo teraz jest na odwrót, tzn. że teraz od wczorajszego wieczoru nie byłem w kibelku.
Dystans 900 km Temperatura max. 45 – 50 *
Ostatnio zmieniony 18.01.2017, 20:05 przez henry, łącznie zmieniany 1 raz.
GMOLE DO XL 600 i XL 700 i Afryki ... robię
504894578
504894578
- Adam_M
- pogłębiacz bieżnika
- Posty: 790
- Rejestracja: 26.02.2014, 12:19
- Mój motocykl: XL600V
- Lokalizacja: Warszawa-Targówek/Wesoła
Re: PAMIR 2016 czyli przekleństwo BARTANGU
W końcu jest pozytywny obrót akcji:) a czy te leki nie 'zaczopowały' Cie zbytnio?
Tapnięte z Huawei P7
Tapnięte z Huawei P7
XJ600N 94'->TA600V 96'
Re: PAMIR 2016 czyli przekleństwo BARTANGU
Pięknie napisane. A skoro pojawiła się wódeczka tzn ze już jest dobrze.
A tyłki to macie chyba ze stali żeby po tylu dniach w siodle jeszcze wam nie poodpadaly. Szacun
A tyłki to macie chyba ze stali żeby po tylu dniach w siodle jeszcze wam nie poodpadaly. Szacun
-
- pałujący w lesie
- Posty: 1525
- Rejestracja: 13.03.2012, 11:08
- Mój motocykl: XL600V
- Lokalizacja: Lisków
Re: PAMIR 2016 czyli przekleństwo BARTANGU
To mi się podoba .henry pisze:Dystans 900 km
A to niehenry pisze:Temperatura max. 45 – 50 *
Heniu,świetnie,że doszedłeś do siebie. Gratuluję samozaparcia. Niemniej,niekąśliwie zahaczę-wszystko perfekt,tylko zdradź proszę tajemnicę,dlaczego piszesz przymiotniki:rosyjski,kazachski,z dużej litery?
Ja wiem,wiem,że się czepiam i zaraz dostanę tutaj .
Re: PAMIR 2016 czyli przekleństwo BARTANGU
Zaczopowały i to nieżleAdam_M pisze:W końcu jest pozytywny obrót akcji:) a czy te leki nie 'zaczopowały' Cie zbytnio?
Tapnięte z Huawei P7
Po kilku dniach jazdy, jednym szybciej innym póżniej, tyłek sam się utwardza i już na niego nie zwracasz uwagi. No, chyba że sraczka jestamerigo pisze:Pięknie napisane. A skoro pojawiła się wódeczka tzn ze już jest dobrze.
A tyłki to macie chyba ze stali żeby po tylu dniach w siodle jeszcze wam nie poodpadaly. Szacun
Czepiasz się Te 900 km mnie się nie podoba, podobnie jak temperaturaSylwek pisze:To mi się podoba .henry pisze:Dystans 900 km
A to niehenry pisze:Temperatura max. 45 – 50 *
Heniu,świetnie,że doszedłeś do siebie. Gratuluję samozaparcia. Niemniej,niekąśliwie zahaczę-wszystko perfekt,tylko zdradź proszę tajemnicę,dlaczego piszesz przymiotniki:rosyjski,kazachski,z dużej litery?
Ja wiem,wiem,że się czepiam i zaraz dostanę tutaj .
GMOLE DO XL 600 i XL 700 i Afryki ... robię
504894578
504894578
- wojtekk
- oktany w żyłach
- Posty: 5562
- Rejestracja: 22.08.2009, 13:17
- Mój motocykl: nie mam już TA
- Lokalizacja: Warszawa / Saska Kępa
Re: PAMIR 2016 czyli przekleństwo BARTANGU
Teraz już wszystko dwuznaczneSylwek pisze: Gratuluję samozaparcia
Piękna opowieść! Jadę dalej!
Były: Transalp 600, Super Tenere XTZ 750, Suzuki DR 650 SE. Jest: PamEla Anderson St1300 PanEuropean
***
Enduro się kulom nie kłania.
***
Enduro się kulom nie kłania.
Kto jest online
Użytkownicy przeglądający to forum: Obecnie na forum nie ma żadnego zarejestrowanego użytkownika i 0 gości