Dziękuję! Sprawy organizacyjne, jakieś tam moje wnioski, sugestie- zamieszczę na końcu
7. VII
Prowincja Marmatia
Dziś przed nami 440km. Z zaplanowanych punktów: wesoły cmentarz (Sapanty) oraz jeden z okolicznych kompleksów klasztornych w Barsanie. Powoli, nieśmiało wkraczam w krainę Maramures! Banan na twarzy, bo pogoda jest rewelacyjna, bo rozpoczynam podróżowanie, jestem w Rumuni!
Asfalt ku zaskoczeniu jest rewelacyjny - nawet pomiędzy małymi osadami! A propo - asfaltu - kolega pracujący w międzynarodowym korpo - dzień wcześniej zamieszcza wpis na portalu mniej więcej o takiej treści: "... jutro Rumunia i walka z rumuńskim asfaltem" wywołało to małą burzę w firmie, ponieważ niektórzy odebrali ten wpis rasistowsko
LOL
Docieramy na wesoły cmentarz. Przy bramie spotykamy polską parę z dzieckiem (przyjechali samochodem). Wymieniamy kilka słów i wchodzimy na teren cmentarza. Cholera! Dziwnie tak! cmentarz, leżą zmarli a tutaj przewalające się morze turystów jak nad Morskim Okiem i każdy robi zdjęcia! Oglądam pięknie pomalowane nagrobki, niektóre jeżą włos na głowie inne wprost przeciwnie. Pochylając się nad grobami żałuję że nie znam rumuńskiego - podobno pod każdą z scenek z życia zmarłych są zawarte wesołe wierszyki. Dzięki pomocy stojącej obok dziewczyny udaje mi się rozszyfrować fragment choć jednego: "brandy/wodka i papierosy moje dni skończyły"
Pewnie chłop nie żałował życia - skojarzyłem od razu z pewnym antycznym rzymskim epitafium (jako że siedzę w tym temacie!): ""Łaźnie, wino i miłość niszczą nasze życie, ale [te] łaźnie, wino i miłość czynią życie" Piękne.
Na terenie cmentarza widać piękny kościółek - widać że trwają prace renowacyjne. Kończymy zwiedzanie - czas płynie nieubłaganie jedziemy dalej!
Kierujemy się dalej pięknymi drogami poprzez malownicze osady. Wtem wychodząc z zakrętu przed moimi oczami na środku drogi widzę stado krów. Hamowanie.. uff.. a krowki stoja - ani drgną. Jedna odwraca się, podchodzi - myślę wkurzyła się i będzie szarża? Ta parzy z zaciekawieniem. Nieźle - próbuję wykombinować jak w "krowskim" powiedzieć - przesuń się!, idź!. Dojeżdża z tyłu kumpel - powolutku przeciskamy się przez stado. Jak się okazuje takie stada jeszcze będziemy spotykać co rusz na trasie! Co ciekawe wędrują same bez pasterzy
jakiś GPS mają że do domu trafiają?
Wjeżdżamy w góry - asfalt zamienia się w kamienistą drogę - miejscami szuter. (40km) Ja banan na twarzy - kolega z Tracera - zwalnia - raz boi się o opony, dwa telepie nim jak starą na mrozie. Zwalniam na tyle żebym go widział w lusterkach w razie W.
Przed nami jeszcze trochę drogi i drugie zwiedzanko: klasztor w Barsana (wybraliśmy jeden z trzech żeby oszczędzić czasu). Tylko gdzie to jest? Co krok to tablice z informacją o jakimś monastyrze, zabytku. Skręcamy w jedną ścinkę, wąską dróżką pniemy się pod górę - co za widoki! Chwila na uzupełnienie płynów (cały czas temperatury ok. 27C!) i decyzja - jedziemy dalej - jak trafimy to ok - a jak nie to trudno. Po kilkunastu km jest skręt na Barsana! Yeah! Na miejscu okazuje się że to nie jeden ale kompleks zabudowań klasztornych - niezwykle pięknych! Idziemy na krótkie zwiedzanie, zdjęcia, magnesiki kupione i w drogę!
Pędzimy dalej dziką Marmatią - dosłownie tuż obok granica z Ukrainą, teraz teren praktycznie cały czas się podnosi cudownymi zakrętami. Droga przecina dwa parki, rezerwaty: Parcul Natural Muntii Maramuresului oraz Parcul National Muntii Rodneii. Jeszcze 90km do noclegu w Sadova. Robi się ciemniej i zimniej, z 26 do 20C, z 20 do 13C i wiatr! Odpalam grzanetki - i to od razu na 3stopień
W końcu pod wieczór u celu! Nasz nocleg!
7 VII - wieczór.
Dojeżdżamy domu - Casa Alex - przemiła rodzina (gospodarz, żona, dwójka dzieci, dziadek) wita nas na progu chlebem, solą i naleweczka! Lekko zmarznięci wypijamy jak lekarstwo. Gospodarz zaprasza na sutą kolację, do tego dopiero co wyjęty z pieca ciepły sernik! Polonia! zgadują gospodarze i momentalnie na stole ląduje domowej roboty przepyszna brandy oraz białe winko! Wokół domowa atmosfera i serdeczność! Oglądamy wspólnie mecz, próbujemy rozmawiać - i choć często kompletnie nie rozumiemy co do siebie mówimy to śmiechu i radości nie ma końca. No jak jak tu iść spać? Na koniec dnia siadamy żeby sprawdzić jutrzejszy odcinek. Obawiam się że po drodze nie będzie stacji beznynowej - oby "Zdzisiek" (mój pomarańczy kanisterek który wożę) się nie przydał!
7 VII - dobranoc! Dziś była super trasa- i były wyboje i kawałek na moto gp Żal będzie jutro żegnać sie z Karpatami, Maramures oczarowal!! Dzikość tych tras, gor, przemili ludzie, zmienna pogoda, bliskie spotkania z biegajacym inwentarzem kopytnym, merdajacym ogonami i wszelakim innym dosłownie mnie urzekl!
Kończymy powoli rozmowy, zmęczeni, objedzeni, podprawieni domowym brandy, białym winem i emocjami - a tu przychodzi Pani domu i częstuje nas jakimiś grzankami z serem! Co za wspaniali ludzie!
(wieczorem, po południu wrzucę zdj! - powrzucam tez mapki do każdego dnia! Tylko google nie podaje km - nie wiem dlaczego)
ze łzami w oczach marzyłem o podróżach. Ale gdzie by tu się wybrać na pierwszą podróż poza PL? Jak to sam? Czy zdrowie pozwoli? Czy dam radę? do tego przecież nic nie wiem o mechanice... no i gdzie? Jak to gdzie? Rumunia!!! Zebranie się z wyjazdem zeszło trochę - o tym szerzej na końcu 
z żoną na BMW jakas dziwna wersja cos jak rt. Nie dzielę ludzi na to czym podróżują. Ale ten typ był z serii: ura bura szef podwóra, 2tys km dziennie, gdzie nie był, co nie widzial a w ogóle to macie złe mapy, Bicaz jest nie tu - zupelnie inna droga. Pechowo opowiadał że ma 2 dni spóźnienia z Krakowa - bo BMW się zepsuło.. W każdym razie jak to żóltodzioby olaliśmy złote rady - zdecydowaliśmy się trzymać naszej trasy - byłem przekonany że bicaz jest właśnie tu na naszej tasie. Jak sie okazało prawidłowo! 
Śmialiśmy się że kolega z GS-a pewnie do tej pory szuka... 
